سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: عایقکاری

در این قسمت از سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها به تعریف عایقکاری و همچنین نحوه انجام عایق کاری در ساختمانها پرداخته خواهد شد.

همچنین شما عزیزان می توانید تمامی قسمت های قبلی از این سریی مقالات را از طریق لینک های زیر مشاهده نمایید.

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: وسائل ایمنی کارگاه های ساختمانی

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: انواع اسکلت های ساختمانی

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: تجهیز کارگاه

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: تخریب ساختمان و مراحل آن

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: پی کنی و پی سازی

سری مقالات اجزا و اجرا ساختمان ها: گودبرداری و سازه نگهبان

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: درزهای ساختمانی

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: انواع دیوارها (قسمت ۱)

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: انواع دیوارها (قسمت ۲)

حال به بررسی عایقکاری در این مقاله خواهیم پرداخت. عمران مبین

رطوبت یکی از عواملی است که در صورت سرایت به اجزای مختلف ساختمان

می تواند به آنها آسیب وارد کند.

پس از اتمام کار، قسمت های مرطوب ساختمان باید خشک شوند

و خشک بماند تا بتوان از ساختمان به عنوان محل زیست و کار مناسب بهره برداری کرد.

خشک شدن اجزای ساختمانی در نواحی خشک خواه‌ناخواه با گذشت زمان صورت می‌گیرد

ولی در مناطق مرطوب مدت زمان لازم برای خشک شدن بیشتر است

و در فصول گرم بر سرعت خشک شدن مصالح افزوده می شود.

در شرایط مرطوب، بخار آب موجود در محیط

داخل مصالح نفوذ کرده و هنگام سرد شدن عمل تعریق صورت می‌گیرد.

عایقکاری رطوبتی

برای خشک ماندن قسمت هایی از ساختمان که در معرض رطوبت قرار می گیرند

به ناچار باید اقدام به عایقکاری رطوبتی نمود.

وجودرطوبت در ساختمان سبب فساد و خوردگی اجزای باربر و غیر باربر می‌شود

و به استحکام و زیبایی آنها لطمه می‌زند

و به خاطر فراهم آوردن شرایط مساعد برای رشد قارچ، کپک و میکروارگانیسم ها،

بهداشت ساختمان را با مشکل مواجه می سازد.

از این رو برای دوام بیشتر و حفظ پایایی، ایمنی،

زیبایی و بهداشت ساختمان عایقکاری رطوبتی امری الزامی است.

نم بندی

نم بندی یعنی جلوگیری از نفوذ نم و رطوبت، بدون این که رطوبت به شکل آب وجود داشته و زیر فشار باشد.

این عمل بیشتر در پی ساختمان ها و دیوار زیرزمین ها که اجزای ساختمان

به نحوی با زمین مرطوب در تماسند انجام میشود.

آب بندی

آب بندی و جلوگیری از نفوذ آب که در برخی موارد ممکن است تحت فشار نیز باشد،

مانند بام ساختمان ها، بدنه و کف استخرها و برخی زیرزمین ها

و در نقاطی که سفره آب زیرزمینی بالا است، بایستی انجام بگیرد.

اصول صحیح اجرای عایق رطوبتی

عایقکاری در بخش های مختلف به شرح زیر اجرا می گردد:

الف: عایقکاری با قیر و گونی

معمول ترین روش آب بندی بامها و سایر قسمت های ساختمان،

استفاده از قیر و گونی است.

در عایقکاری با قیر و گونی رعایت نکات زیر الزامی است:

• عایقکاری به هنگام بارندگی مجاز نیست.
• عایقکاری بر روی سطوح مرطوب مجاز نیست، زیرا در غیر این صورت

حباب هایی در زیر قشر عایقکاری تشکیل می شود که با گرم و سرد شدن هوا

و حرکات جزئی از اجزای ساختمان و یا وارد شدن ضربه به سطوح عایق، ممکن است دچار پارگی و صدمه گردند.

(قیرهای جامد را تا هنگامی که گرم و روانند باید به مصرف رساند.)

• عایق کاری در دمای کمتر از ۴ درجه سلسیوس نباید انجام شود.
• قیرهای مورد مصرف نباید بیش از ۱۷۷ درجه سلسیوس گرما داد،

زیرا مواد فرار آنها جدا شده و ویژگی‌های مطلوب قیر از دست می روند.

• راه رفتن روی سطوح عایقکاری شده و مصالح عایق پیش ساخته،

باید با احتیاط و با استفاده از کفش های بدون میخ انجام شود،

در صورتی که کفش مخصوص در دسترس نباشد، می توان با یک قطعه گونی

زیر و روی کفش های معمولی را پوشانده و از آنها استفاده کرد.

عایقکاری با قیر و گونی

• مصرف میخ برای محکم کردن لایه های عایقکاری، به هیچ وجه مجاز نمی باشد.
• از افتادن اشیا نوک تیز بر روی سطوح عایقکاری شده، باید جداً جلوگیری نمود.
• لایه های عایق باید از هر طرف حداقل ۱۰ سانتیمتر همدیگر را بپوشانند

و با قیرمناسب کاملاً به هم چسبانده شوند.

در همپوشانی لایه ها باید دقت نمود که لایه های رویی در سنتی قرار گیرند

که مطابق شیب بندی انجام شده آب از روی آنها به سطح لایه زیری سرازیر گردد.

• هنگامی که عایقکاری در بیش از یک لایه انجام می‌شود

لایه های متوالی عایق، باید عمود بر هم قرار بگیرند.

هر لایه از عایقکاری پس از تکمیل و پیش از شروع لایه بعدی باید مورد بازدید و تایید دستگاه نظارت قرار گیرد.

سطوح عایقکاری شده باید در هنگام اجرای کارهای ساختمانی از هرگونه آسیب

و رویارویی با عوامل مضر و مصالح خورنده مانند آهک محافظت گردد

و چنانچه صدمه دیده باشند با دستور و زیر نظر مهندس ناظر به نحو مطلوب تعمیر و مرمت گردند.

سطوح عایقکاری شده باید پس از تکمیل با لایه محافظتی پوشانده شوند.

ایجاد زیرسازی مناسب برای انجام عایقکاری ضروری است.

ب: عایقکاری با گونی قیر اندود

عایقکاری با گونی قیر اندود مشابه عایقکاری با قیر و گونی است و باید به ترتیب زیر اجرا شود:

• سطح زیرسازی باید کاملاً تمیز شود.
• یک قشرقیر از نوعی که در عایقکاری با قیر و گونی ذکر شد،

ولی به مقدار حداقل یک کیلوگرم  در متر مربع بر روی سطوح افقی و قائم بام پخش گردد.

• یک لایه گونی قیراندود بدون چروک و تمیز بر روی سطوح قیراندود شده،

پهن نموده و آن را بر روی سطح بام فشار دهند تا در همه جا کاملاً به لایع قیر زیر آن بچسبد.

همپوشانی طولی و عرضی ورقهای گونی قیر اندود حداقل ۱۰ سانتیمتر می باشد

و محل اتصال آنها باید توسط قیر مذاب کاملاً به هم چسبانده شود.

• لایه های بعدی قیر و گونی قیر اندود به ترتیبی که گفته شد باید اجرا شود.

میزان قیر مصرفی در هر لایه حداقل نیم کیلوگرم در متر مربع خواهد بود.

ج: عایقکاری با مشمع و مقوای قیر اندود یا قطران اندروید

نحوه اجرای این عایق ها همانند روشی است که در فوق توضیح داده شده است.

به علاوه توجه به نکات زیر ضروری است:

• چنانچه کارخانه سازنده این محصولات دستورالعمل های خاصی در مورد نحوه اجرا داشته باشد،

باید آنها را رعایت و در مقابل تضمین کافی از فروشندگان و اجرا کنندگان این عایقها اخذ نمود.

• چون ممکن است ناسازگاری بین مواد تشکیل دهنده این عایق ها با قیر ها یا چسب های مصرفی وجود داشته باشد،

در این مورد باید دقت کافی مبذول گردد.

• قبل از مصرف هر نوع مشمع یا مقوای آغشته به چسباننده های سیاه، نمونه آن باید به تصویب دستگاه نظارت برسد.

د: عایقکاری با مصالح پیش ساخته

روش عایق کاری با مصالح پیش ساخته مطابق دستورالعمل های سازنده این فرآورده ها خواهد بود.

عایق رطوبتی بام های تخت با شیب تا ۶ درصد

پس از ایجاد شیب در حدود ۱ تا ۳ درصد با بتن سبک، پوکه و نظایر اینها،

باید زیر سازی عایق کاری بام با اندود ماسه سیمان نرم به نسبت ۳ به ۱

یا با ماسه آسفالت نرم به ضخامت ۱ تا ۲ سانتی متر انجام شود و سطح آن کاملاً صاف گردد.

سطوح زیر عایق کاری باید کاملا محکم، صاف و تمیز باشند،

زیرا جزئی از عایق کاری به شمار می رود.

روش اجرا:

عایق کاری بام های تخت، تراس ها و بالکن ها به ترتیب زیر است:

• سطح زیر سازی سیمانی یا ماسه آسفالت باید کاملاً تمیز شود.
• یک قشر قیر ۷۰/۶۰ به صورت مذاب و به میزان حدود ۲ کیلوگرم در متر مربع

به طور یکنواخت بر روی سطح بام پخش گردد، به نحوی که این سطوح را کاملا بپوشاند.

مصرف قیر مایع زود گیر rc2 در هوای سرد بهتر از قیر مذاب است.

• یک گونی خشک تمیز بر روی سطح قیراندود پهن نموده و پس از رفع چروک خوردگی های

احتمالی آن را بر روی سطح بام فشار دهند، به قسمی که در همه جا کاملا به لایه قیر بچسبد.

• لایه ای از مخلوط قیر ۷۰/۶۰ و قیر دمیده به حالت مذاب

و به اندازه یک و نیم کیلوگرم در هر متر مربع به صورت یکنواخت بر روی گونی پخش گردد.

• یک لایه گونی دیگر با شرایطی که در نکته سوم گفته شد،

عمود بر لایه زیرین بر روی سطح قیر اندود گسترده شود.

• چنانچه عایق کاری مطابق نقشه ها و مشخصات بیش از ۲ لایه گونی و ۳ قشر قیر باشد،

لایه های بعدی قیر و گونی بر طبق بند های ۳ و ۴ اجرا گردند.

عایق کاری بام های تخت، تراس ها و بالکن ها

• قشری از مخلوط قیر مذاب ۷۰/۶۰ و قیر دمیده به نسبت ۱ به ۲ به میزان یک و نیم کیلو گرم در متر مربع بر روی آخرین لایه گونی پخش گردد.
• لایه های عایق قائم دیوارهای دست اندازه پیرامون بام، دور محل عبور کانال های کولر و هواکش ها

و دودکش ها و لوله های تاسیسات و مانند اینها را باید حداقل ۳۰ سانتیمتر بالاتر از خط بام اجرا نموده

و به عرض حداقل ۱۰ سانتی متر به طور افقی روی دیوار برگرداند

و لایه محافظ عایق روی آنها را اجرا کرد.

برای جلوگیری از تماس لایه های عایق قائم با سطوح گرم و دودکش ها

باید قبل از عایق کاری دور دودکش ها را با یک لایه عایق حرارتی یا مصالح مجوف پوشانده و سپس اقدام به عایق کاری نمود.

• در لبه های بالکن ها و تراس ها در نقاطی که به جای دیوار جان پناه، نرده پیش بینی شده است

باید ماهیچه ای از ملات سیمان ۳ به ۱ به ضخامت حداقل ۵ سانتیمتر ایجاد گردد و عایق کاری روی آن اجرا شود.

• عایق کاری محل ناودان باید با دقت کافی انجام گیرد و در این محل لایه اول عایق باید تا داخل لوله آب

رو ناودان اجرا شود، سپس کف خوابی به ابعاد حداقل ۵۰ در ۵۰ سانتی متر از ورق مسی یا فولاد گالوانیزه

بر روی این لایه عایق قرار داده شود، لایه های بعدی عایق روی این کف خواب،

اجرا و تا داخل لوله کف خواب ادامه یابد و بالاخره صافی آب بر روی آنها قرار داده شود.

چنانچه محل ناودان در گوشه بام قرار گیرد، کف خواب باید به شکل هندسی مناسب بوده

و در محل برخورد با دست انداز یا دیوار، دارای لبه های قائم باشد.

عایق کاری رطوبتی بام های شیب دار، قوسی و گنبدی

در صورتی که شیب از ۱ به ۶ تجاوز کند، در این صورت بام شیبدار تلقی شده

و عایق کاری آن تابع شرایطی به شرح زیر خواهد بود:

به طور کلی چنانچه بام شیبدار باشد، توجه به نکات زیر ضروری است:

• درمناطقی که شیب بام کم بوده و امکان ورود آب به زیر سقف وجود دارد،

محل درز قطعات پوشش باید با ماستیک مناسبی، کاملاً آب بندی شود.

• محل برخورد قطعات شیبدار با دیوارهای قائم نظیر دیوار همسایه،

دیوار دودکش، دست انداز و نظایر آن، باید با قطعات فلزی یا ماستیک و یا تمهیدات دیگر،

کاملاً درز بندی و آب بندی شوند.

قطعات فلزی ممکن است از انواع فولاد روی اندود، گالوانیزه یا مسی انتخاب شوند.

• محل تخلیه آب به آبروها و ناودان ها به همین ترتیب باید درزبندی و آب بندی شود.
• کناره های بام نیز باید با ورقه های فلزی پوشانده شده و در انتهای بیرونی به صورت آبچکان،

خمکاری و یا فتیله شوند تا از ریختن آب بر روی نمای ساختمان جلوگیری شود.

عایق کاری رطوبتی کف و شالوده

شالوده و کف قسمتی از ساختمان که از تماس با زمین نمک قرار می‌گیرند،

نیاز به عایق کاری رطوبتی دارند.

عایقکاری شالوده ها مستلزم دقت کافی و مصرف مصالح مرغوب است.

زیرا از یک سو رعایت جزئیات نسبتاً ظریف ساختمانی و یکپارچگی عایق کاری های افقی و قائم را می طلبد

و از سوی دیگر عایق باید معادل عمر مفید پیش‌بینی شده برای ساختمان باشد.

زیرا چنانچه عایق کاری پی دچار صدمه ای ‌شود، مرمت آن کاری دشوار و پر هزینه است.

الف: عایق کاری رطوبتی کف ها

کف زیرزمین و طبقه همکف ساختمان که در مجاورت خاک نمناک است به خاطر رعایت مسائل بهداشتی،

حفظ دیوارهای در تماس با آنها از رطوبت بالا رونده و محافظت کفپوش های حساس به رطوبت مانند کفپوش های چوبی باید در برابر نفوذ رطوبت عایق کاری شوند.

این عایق کاری باید با عایقکاری شالوده یکپارچه شده و چنانچه اختلاف رقمی بین آنها وجود داشته باشد،

با  عایق کاری قائم پی، این پیوستگی تامین گردد.

لایه زیر کف سازی طبقات زیرزمین ساختمان که در تماس مستقیم با زمین هستند

باید با ارتفاع حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر لاشه سنگ یا قلوه سنگ درشت چیده و روی آن یک لایه مخلوط شن و ماسه بریزند

تا فواصل خالی بین سنگ های درشت پر شود و حدود ۲ سانتیمتر روی تمام سطح را بپوشاند.

این عمل باعث قطع لوله های موئین و نفوذ رطوبت به سمت بالا می شود.

عایقکاری کفها را می توان با قیر و گونی، انواع مشمع و مقوای و قیراندود، مواد پلاستیکی،

آسفالت ماستیک و مواد قیری بر روی قشری از بتن یا اندود ماسه سیمان که بر روی کف اجرا می شود، انجام داد.

ب: عایق کاری رطوبتی شالوده ها

کف تمام شده ساختمان ها معمولاً حدود ۳۰ تا ۹۰ سانتی متر از کف محوطه بالاتر ساخته می شوند.

فاصله بین شالوده تا کف، با مصالحی مانند سنگ بلوک بتنی و آجر با ملات ماسه سیمان

یا ملات باتارد یا ماسه آهک کرسی چینی میشود و دیوارهای ساختمان

بر روی کرسی چینی بنا می شوند. چون بتن و مصالح بنایی و ملات مربوط نمکش هستند،

چنانچه حد فاصل شالوده و دیوار ساختمان نم بندی نشود،

رطوبت موجود در زمین از طریق لوله‌های موئین مصالح به سمت بالا نفوذ کرده و سبب نم زدگی دیوارها می‌شود.

لایه افقی عایق رطوبتی دیوار ها باید بالاتر کرسی چینی و در ارتفاع حداقل ۱۵ سانتی متر

بالاتر از رقوم محوطه و به صورت یکپارچه و پیوسته اجرا شود.

عایقکاری قائم دیوارها به اندازه حداقل ۱۰ سانتیمتر نیز ضروری است.

بدیهی است پیوستگی عایق افقی و قائم دیوارها را از جمله عایق قائم دیوارهای زیرزمین باید رعایت گردد.

همچنین عایق کفها  نیز در صورت اجرا، باید با عایق دیوارها پیوستگی داشته باشد.

بهتر است ازاره ساختمان در نما تا تراز لایه نم بند دیوار سنگی باشد تا در صورت نم زدگی،

آثار آن بر روی نما ظاهر نشود بند کشی در مجاور لایه نم بند باعث ایجاد فاصله ای برای نفوذ رطوبت در قسمت مربوط

زیر لایه نم بند بالای دیوار می شود،

از این رو از بندکشی این قسمت باید خودداری شود، همچنین برای جلوگیری از نفوذ رطوبت باید از تجمع برف و نخاله‌های ساختمان و نظابر آن در پای دیوار جلوگیری نمود.

عایق کاری کف آشپزخانه، سرویس های بهداشتی و فضاهای مشابه

در مکان هایی که احتمال ریزش آب در کف و قسمت پایین دیوار ها وجود داشته باشد عایق کاری کف و پای دیوار امری ضروری است.

معمول‌ترین عایق که در این مواد به کار می‌رود، قیر و گونی، مشمع و گونی قیر اندود است.

نحوه عایق کاری عیناً همانند عایق کاری بام است با این تفاوت که عایقکاری قائم پایه دیوارها

در این مکان‌ها تا ۱۵ سانتیمتر بالاتر از بالاترین نقطه که امکان ریزش آب و تجمع آن وجود دارد

مانند لبه وان و زیر دوش ضروری است.

نظر به اینکه تغییر درجه حرارت در داخل ساختمان از بام آن کمتر است

در محل کفشور آشپزخانه و حمام و محل نصب کاسه توالت باید دقت و که لایه‌های آیا تا داخل لوله فاضلاب امتداد یابد

و سپس نسبت به نصب لوازم بهداشتی اقدام گردد.

محل کاسه توالت در ابتدا باید با ماسه نرم و کم سیمان اندود کرد

و با فشار دادن کاسه توالت بر روی آن سطح ملات را  به شکل کاسه توالت در آورد

و روی آن را با ماسه سیمان لیسه اندود نمود.

پس از خشک شدن اندود عایق کاری کف انجام خواهد شد.

لازم به یادآوری است که شیب بندی کف حمام، آشپزخانه، توالت و فضا های مشابه

به سمت کفشور و کاسه توالت به منظور تخلیه آب هایی که در کف جاری می شود، امری ضروری است.

در این قسمت به بررسی انواع دیوارها و دیوار چینی در ساختمان ها میپردازیم.

انواع دیوارها

شما عزیزان میتوانید قسمت های قبل را از طریق لینک های زیر مشاهده نمایید:

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: وسائل ایمنی کارگاه های ساختمانی

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: انواع اسکلت های ساختمانی

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: تجهیز کارگاه

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: تخریب ساختمان و مراحل آن

سری مقالات اجزا و اجرا ساختمان ها: گودبرداری و سازه نگهبان

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: پی کنی و پی سازی

سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها: درزهای ساختمانی

همچنین پیشنهاد میشود، قبل از مطالعه این قسمت و پس از بررسی قسمت های فوق،

مقالات مربوط به سقف های ساختمانی را نیز مورد بررسی و مطالعه قرار دهید تا روند و ترتیب یادگیری مطالب

بر اساس روند ساخت یک ساختمان باشد.

معرفی سقف های رایج ساختمانی(پارت ۱:سقف تیرچه بلوک)

معرفی سقف های رایج ساختمانی (پارت ۲: سقف تیرچه کرومیت)

معرفی سقف های رایج ساختمانی(پارت ۳:سقف کامپوزیت و سقف عرشه فولادی)

معرفی سقف های رایج ساختمانی (پارت۴: سقف های پیش ساخته بتنی)

معرفی سقف های رایج ساختمانی (پارت ۵: دال تخت بتنی بدون تیر و دال تخت بتنی با تیر)

معرفی سقف های رایج ساختمانی (پارت ۶: دال بتنی مشبک و دال بتنی مجوف)

معرفی سقف های رایج ساختمانی (پارت۷: دال بتنی پیش تنیده)

انواع دیوارها

حال به بررسی انواع دیوارها در دو قسمت خواهیم پرداخت.

دیوار چینی

یکی از مراحل ساختمان سازی، اجرای دیوارهای یا اصطلاحاً سفت کاری می باشد

پس از اجرای سقف ها باید بر اساس نقشه های اجرایی نسبت به دیوار چینی اقدام نمود.

اما پیش از این بازی باید مراحل زیر را انجام داد.

کرسی چینی و هدف از اجرای آن

با چیدن چند رج آجر بر روی پی، می توان اختلاف ارتفاع بین سطح داخل ساختمان

و سطح خارجی آن (حیاط، کوچه و خیابان) به وجود آورد.

به دیواری که این اختلاف ارتفاع را به وجود می‌آورد کرسی چینی گفته می‌شود.

هدف از اجرای کرسی چینی

با توجه به مطالب فوق اهداف کرسی چینی عبارتند از:

الف) انسان معمولاً تمایل دارد قدری بلندتر از کف زمین سکونت کند و بدین ترتیب احساس امنیت بیشتری می کند.

ب) اختلاف ارتفاع کف داخل با کف خارج از ساختمان باعث اجرای صحیح و مناسب عایق بندی رطوبتی می شود.

ج) اغلب زمین هایی که برای ساختمان سازی مورد استفاده قرار می‌گیرند کاملاً تراز نبوده و دارای شیب هستند

و چون به طور معمول فضاهای داخل ساختمان در یک ترا ساخته می شوند،

کرسی چینی این امکان را فراهم می‌کند.

د) عدم ورود آب و رطوبت به داخل. وقتی به وسیله کرسی چینی ساختمان بلند تر از کف مجاور خود اجرا شود،

بنابراین آب و رطوبت به داخل ساختمان وارد نمیشود.

انواع دیوارها

کرسی چینی

کرسی چینی باید با آجر مقاوم و توپر و با ملات ماسه سیمان و رعایت قواعد آجر چینی انجام شود.

کرسی چینی را باید تا حد امکان با پیوند کله انجام داد تا بار حاصل از دیوار را به شکل موثری توزیع کند

و چنانچه به آجرهای راسته نیاز باشد آنها را در وسط دیوار قرار داد.

عرض و ارتفاع کرسی چینی

عرض کرسی چینی از هر طرف دیوار باربر بین ۵ تا ۱۰ سانتیمتر بیشتر در نظر گرفته می‌شود تا توزیع وزن دیوار،

بر سطح بزرگتری از پی انجام شود. این مقدار اضافی را ریشه، ناخن و یا پنجه می‌گویند.

عرضه کرسی چینی تابع ارتفاع آن نیز هست. هر قدر ارتفاع بیشتر باشد باید عرض آن هم بیشتر شود

تا بتواند در مقابل فشارهای جانبی مقاومت کند.

حداقل ارتفاع کرسی چینی سه رج می باشد که از طرف داخل ساختمان در کف‌سازی پنهان می شود

و از طرف خارج، بدنه ی آن معمولاً به وسیله سنگ ازاره نماسازی می‌شود.

عایق کاری کرسی چینی

پس از کرسی چینی، سطح و مقداری از کناره‌های آن را با ملات ماسه سیمان نرم ۱:۶ به ضخامت ۲ سانتیمتر اندود کرده

و سطح آن را کاملا صاف می کنیم. پس از خشک شدن ملات،

قیر مناسب را ذوب کرده و با آن، (به مقدار حداکثر ۲ کیلوگرم در هر متر مربع)، روی سطح کرسی و کناره‌های آن را به ارتفاع حداقل ۱۰ سانتیمتر می پوشانیم.

سپس گونی مصرفی را به عرض ۲۰ سانتی متر بیشتر از عرض کرسی (از هر طرف ۱۰ سانتیمتر) آماده کرده و روی آن پهن می‌کنیم

و یک لایه دیگر قیر روی گونی می کشیم.

سپس در صورتی که عایق کاری در دو لایه باشد، لایه دوم را اجرا می‌کنیم.

در صورتی که کرسی فقط از یک طرف آزاد باشد و طرف دیگر آن دیوار همسایه باشد،

عرض اندود ماسه سیمان و عرض گونی به اندازه عرض کرسی به اضافه ۱۰ سانتیمتر خواهد بود.

انواع دیوارها

خاکریزی بین پی ها

پس از اجرای پی ها و کرسی چینی باید حد فاصل بین پی ها با خاک مناسب پر شده و در لایه های ۳۰ سانتی متری آب پاشیده و کوبیده شود.

بلوکاژ

به منظور مقابله با رطوبت در کف ساختمان ها، باید از قلوه سنگ استفاده نمود تا آب و رطوبت به کف سرایت نکند.

به این کار اصطلاح هم بلوکاژ گفته می‌شود.

یک رگی کردن و هدف از آن

قبل از اجرای دیوار ابتدا باید دیوار را یک رگی کرد.چیدن  اولین رج دیوار ها بر روی کرسی چینی

(در طبقه زیرین) یا در طبقات را یک رگی کردن می‌گویند.

اهداف یک رگی کردن دیوار عبارت است از:

الف) کنترل ضخامت دیوارها

ب) مشخص شدن محل بازشوها

ج) امکان ایجاد تغییرات در فضاهای مختلف

د) مشخص شدن محل و موقعیت فضاها

این رج عامل تعیین کننده سایر رج‌های دیوار چینی است.

بنابراین باید در اجرای آن دقت کافی به عمل آید به طوری که طول و ضخامت دیوارها،

محل درها، ستونها و … صحیح و مطابق نقشه باشد.

هدف از دیوار چینی

هدف از ساخت دیوار با توجه به نوع دیوار از نظر جنس و ضخامت می توان به موارد ذیل اشاره نمود:

• تقسیم فضاهای داخلی ساختمان
• جلوگیری از نفوذ عوامل جوی (مانند باد، باران، برف، سرما و گرما)
• انتقال بار سقف به پی ساختمان
• نگهداری شیروانی خاکیریز ها و خاکبرداری

ممکن است برخی دیوارها دارای یک یا چند عملکرد از موارد فوق باشند.

انواع دیوارها

دیوارها را از جنبه های گوناگون و با توجه به عملکرد و کارکردی که دارند می توان به چند دسته تقسیم نمود که عبارتند از:

الف) از نظر باربری

دیوارها از نظر باربری به دو دسته تقسیم می شوند:

• دیوار باربر
• دیوار غیر باربر

دیوارهای باربر با توجه به ضخامت آنها، می‌توانند وزن تحمل نموده و بار وارده را منتقل نمایند.

در حالی که دیوارهای غیر باربر با توجه به این که ضخامت کمتری دارند قادر به تحمل و انتقال نیرو نبوده

و عموما به عنوان جداکننده از آنها استفاده می شود.

ب) از نظر نحوه تولید و ساخت

دیوارها با توجه به نوع تولید و ساخت به دو دسته قابل تقسیم هستند:

• دیوار های سنتی: منظور دیوارهایی هستند که توسط انسان ساخته و تولید شده‌اند

و عموما به وسیله دست یا قالب های دست ساز به وجود آمده اند مانند خشت و آجر

و یا اینکه مصالح آنها در طبیعت موجود بوده اند مانند سنگ.

• دیوارهای صنعتی: منظور دیوارهایی هستند که در کارخانه ساخته و تولید شده و انسان در ساخت آنها دخالت نداشته است مانند قطعات ساندویچ پانل.

ج) از نظر نوع مصالح

دیوار از نظر نوع مصالح تشکیل دهنده آنها نیز قابل تقسیم بندی می باشند اما این مساله ای که برای ساختن دیوارها مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:

آجر، بلوک(سیمانی، گچی، آهکی)، سنگ، بتن،  سفال،  چوب و … که اینک مشخصات هر یک از دیوارهای مذکور بیان می‌شود.

دیوار آجری

این دیوار، در صورتی که باربر باشد، دیواری است که با آجر توپر و ملات ماسه و سیمان ساخته می‌شود.

این دیوار، وزن سقف ساختمان وسایل بارهای وارده را تحمل کرده و به پی منتقل می کند.

ابعاد آجرها در کشورها و حتی مناطق مختلف متفاوت است.

اندازه مناسب برای آجر آن است که طولش دو برابر عرض به اضافه یک سانتیمتر (ضخامت بند ملات) باشد.

هر چه ابعاد آجر بزرگتر باشد مقاومت آجرکاری نیز بیشتر می‌شود. زیرا مقاومت آجر از ملات آن بیشتر است.

علاوه بر این سرعت دیوار چینی هم بیشتر می‌شود.

البته اگر ابعاد آجر از مقداری معین بیشتر باشد کار کردن با آن مشکل است

و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست.

آجری که برای دیوارسازی به کار میرود، باید مقاوم و مرغوب باشد و ملات مصرفی آن نیز می‌تواند ماسه آهک، با تارد یا ماسه سیمان باشد.

ضخامت دیوارهای باربر آجری

ضخامت دیوار آجری، بر اساس بار وارده بر آن تعیین می شود. به طور کلی می توان ضخامت دیوار باربر را برای ساختمان یک طبقه،

یک آجر در نظر گرفت اما در صورتی که دیوار باربر، دیوار خارجی ساختمان باشد

از نظر عایق حرارتی مطلوب نیست و باید ضخامت دیوار خارجی حداقل یک و نیم آجر ( ۳۵ سانتی) در نظر گرفته شود.

پیوند و اهمیت آن را در دیوار آجری باربر

پیوند اصطلاحی است که به انواع آرایش های شناخته شده آجرچینی دیوارها گفته می‌شود.

نوع آرایش های پیوندی برای دیوارهایی که بارهای سنگین را تحمل می کنند امری اساسی است

که می‌تواند تا حد امکان از تخریب سازه جلوگیری کند.

برای اجرای موثر این کار پیوند آجری باید طوری باشد که بار وارده به شکلی یکنواخت در تمامی طول دیوار پخش شده تا هر بخش از دیوار، مقدار کمی از با را تحمل کند.

اگر نیرو به شکلی مناسب توزیع نشود و فقط به بخش های معینی از دیوار منتقل گردد،

ممکن است به نشست ناهمسان، ترک خوردگی و تخریب دیوار منجر شود.

انواع پیوند دیوارهای آجری

پیوندها در دیوارهای آجری متنوع بوده و انواع متداول آن عبارتند از:

پیوند بلوکی، پیوند خاجی، پیوند کله و پیوند راسته و …

اصول کلی دیوار چینی آجری

این اصول که باعث مقاومت بیشتر دیوار می شوند عبارتند از:

الف) حداقل ممکن از اجرای کامل و نشکست استفاده شود.

ب) دیوار باید شاقول و در امتداد قائم اجرا شود.

ج) آجرهایی که در داخل ضخامت دیوار قرار می گیرند تا حد امکان به صورت کله کار گذاشته شوند.

د) ردیف راسته با آجر سغدی شروع می‌شود تا همپوشانی مناسب در رج ها به وجود آید.

ه) برای داشتن دیوارهای با مقاومت بیشتر تمامی درز های داخل دیوار در هر ردیف کاملاً با ملات پر شود.

و) آجر را باید به مدت ۶۰ دقیقه در آب قرار داده (به این عمل زنجاب کردن آجر می گویند) و بلافاصله به کار برده شود.

ز) بند های عمودی رج های متناوب در یک خط قائم قرار گیرند.

ح) ضخامت بند اجر باید بین یک تا یک و نیم سانتیمتر باشد.

ط) دیوار باید پس از اجرا حداقل به مدت ۳ روز مرطوب نگه داشته شود.

لاریز و لابند

در مواردی که به هر دلیل دیوار به صورت کامل اجرا نشود و به صورت ناقص ساخته شود

باید در هر ردیف یک آجر کمتر اجرا گردد (به صورت پله ای).  به این کار اصطلاح لاریز گفته می شود.

همچنین در صورتی که دیوار با دیوار دیگری تقاطع داشته باشد،

باید آجرها را به صورت یکی در میان اجرا نمود به این کار اصطلاحاً لابند گفته می شود.

بندکشی دیوار

پس از اتمام دیوارچینی بایستی بندهای آجرها را با ماسه بادی و سیمان پر نمود، به این کار اصطلاح بندکشی می‌گویند.

بندکشی به دو صورت قابل اجرا است:

یکی اینکه بندکشی هم سطح آجرها باشد،  بند کشی توپر بوده

و در صورتی که بندکشی به صورت گود اجرا شده و همسطح دیوار نباشد، به آن بند کشیدی توخالی می گویند.

انواع دیوارها

دیوار جان پناه

ارتفاع جان پناه اطراف بام‌ها و بالکن‌ها از کف تمام شده در صورتی که ضخامت دیوار آن ۱۰ و ۲۰ سانتی متر باشد،

نباید به ترتیب از ۵۰ و ۹۰ سانتیمتر تجاوز نماید.

در صورت افزایش ارتفاع جان پناه از حدود ذکرشده،

باید توسط عناصر افقی و قائم فولادی یا بتن مسلح نگهداری شده و در کف بام یا بالکن گیردار شود.

انواع دیوارها

دیوار آجر (بلوک) شیشه ای

بلوک های شیشه ای از دو جداره وکیوم شده شیشه ای،

که فضای میانی آنها خیال است تشکیل شده‌اند.

جداره تشکیل شده از این بلوکها عایق بسیار مناسبی برای سرما، گرما، رطوبت و صدا به شمار می‌آید.

این بلوک ها در اشکال متنوع و گسترده ای عرضه می‌شوند.

از بلوک های مشبک برای کنترل میزان نور ورودی به فضاها استفاده می‌شود.

برای ایجاد فضایی با رنگ خاص نیز می‌توان بر اساس سلیقه

از بلوک های رنگی استفاده کرد.

نوع دیگری از این بلوک ها برای جلوگیری از عبور نور نیز طراحی شده اند

که طبق نیاز در رنگهای متنوع عرضه می شوند.

فضای عمومی ساختمان نیاز به نور زیادی دارد

و شیشه به خاطر عدم استقامت در برابر عوامل محیطی و قابلیت انتقال صوت

و حرارت برای این گونه فضاها مناسب نیست،

ولی بلوک شیشه ای در عین حال که نور را منتقل می‌کند،بسیاری از خصوصیات یک دیوار آجری محکم را دارا می باشد

که استفاده از آن را برای این گونه موارد توجیه می کند.

مزایای آجرهای شیشه ای

از این نوع آجر در ساختمان های مسکونی، اداری، رستوران ها، ابنیه هنری فرهنگی و مذهبی استفاده می شود.

اجرهای شیشه ای از برتری های ذیل برخوردارند:

• امکان استفاده در جداسازی فضاهای داخلی با حفظ روشنایی کافی
• کم بودن ضخامت در مقایسه با دیوارهای آجری سنتی که منجر به افزایش فضای مفید اتاق می شود
• عایق صوتی و حرارتی
• سبک بودن در مقایسه با دیوارهای آجری سنتی
• امکان به‌کارگیری طرح ها و رنگ های مختلف در یک یا چند دیوار، بنابر هر نوع سلیقه
• سادگی و سرعت عمل بالا در نصب در بکارگیری آجر شیشه ای در مقایسه با بازارهای سنتی
• نظافت دیوارهای شیشه ای به سادگی تنها با یک دستمال نمدار
• امکان به کارگیری اجرهای شیشه ای در تمام یا بخش هایی از نمای ساختمان

روش اجرا

به منظور اجرای این دیوار، بایستی پس از کف سازی، محل دیوار را مشخص نموده

و آنها را به وسیله چسب مخصوص به دیگر چسباند.

همچنین باید از درزبند یا واشرهای لاستیک در بین آنها استفاده نمود.

انواع دیوارها

دیوارهای سنگی

یکی دیگر از مسائلی که در دیوار چینی از آن استفاده می شود سنگ است.

سنگ ها را از نظر چگونگی تشکیل آنها در طبیعت،

قصه دست ها زرین،رسوبی و دگرگونی تقسیم کرده اند.

سنگ ها از نظر رنگ، شکل و مقاومت در طبیعت فراوان و متنوع اند.

سنگ مناسب برای دیوار چینی باید مشخصات زیر را داشته باشد:

• در برابر عوامل جوی مانند یخ زدگی، فرسایش و … پایدار باشد.
• آب در آن اثر نگذارد و میزان مکش آب نباید بیشتر از ۸ درصد وزن سنگ باشد.
• بافت آن سالم باشد
• دارای مقاومت فشاری متناسب با مورد مصرف خود باشد.

همچنین این سنگ ها دارای اجزای مختلفی مانند ریشه سنگ، ارتفاع سنگ و … می باشند.

انواع دیوارها

دیوار در مقابل نیروهای قائم

برخی از دیوارها فقط وزن خودشان را تحمل می کنند

و هیچ گونه بار خارجی بر آن وارد نمی شود.

دیوارهای سنگی باغ ها و حیاط ها از این نوع است.

نوع دیگری از دیوارها علاوه بر تحمل وزن خودشان،

بارهای خارجی را هم تحمل می کنند مانند دیوارهایی که در زیر سقف قرار دارند

و باید وزن سقف (بارهای مرده و زنده) را هم تحمل کنند.

به طور کلی، سنگ های طبیعی مقاوم که در ساختمان سازی به کار می روند،

نیروی فشاری را خوب تحمل می کنند اما در مقابل نیروی کششی مقاومت خوبی ندارند.

همچنین سنگ مقاوم مترا کم است و همین تراکم باعث می‌شود که عایق حرارتی خوبی نباشد.

برای جبران این نقص است که این دیوارها را با ضخامت زیاد می سازند. (حداقل قطر دیوار سنگی ۴۰ سانتی متر است)

به عبارتی، با زیاد کردن ضخامت دیوار، مسئله تبادل حرارتی برطرف میشود.

انواع دیوارها

البته، قطر زیاد دیوار باعث کم شدن سطح مفید ساختمان می‌شود.

دیوار سنگی می تواند به عنوان دیوار باربر، دیوار حائل یا دیوار زیرزمین استفاده شود.

طبق آیین نامه ساختمان های سنگی، ارتفاع ساختمان های سنگی به یک طبقه،

حداکثر ۵ متر بالاتر از سطح زمین و یک طبقه زیرزمین محدود می شود.

این دیوارها در مقابل نیروی باد از مقاومت خوبی برخوردار هستند.

پس از اتمام دیوار سنگی بایستی نسبت به بندکشی آن اقدام نمود.

روش اجرا

دیوارهای سنگی به دو روش قابل اجرا هستند:

• با ملات
• بدون ملات (خشکه چینی)

در روش استفاده از ملات بایستی حتماً از ملات ماسه سیمان استفاده نموده

و به اندازه ای ملات ریخته شود که سنگ در داخل آن غوطه ور گردد.

در مواردی مانند کناره های جاده های کوهستانی که ریزش کوه وجود دارد

یا کناره های جاده که تپه های خاکی مرتفع می باشد،

برای نگهداری دامنه کوه و تپه، دیوارهای سنگی به شکل خشکه چینی

و به اصطلاح گابیون سازی اجرا می شود.

در این روش از توری سیمی قطوری که دارای شبکه هایی

به فاصله حدود ۵۰ میلیمتر است، استفاده می شود.

این توری از نوع فولاد مقاوم اما کاملاً نرم و شکل پذیر بوده که به خوبی خم می شود.

معمولا در محل کار، توری پهن شده و سنگهای قطور و گاهی قواره شده درون آن چیده می شود،

سپس در ارتفاع  مشخص، توری روی یکدیگر برگردانده شده

و با سیم آرماتور بندی قطعات قرار گرفته روی یکدیگر کاملا سفت میشوند.

این قسمت از سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان نیز در این قسمت به پایان می رسد .

در قسمت بعد با بخش دوم انواع دیوارها و دیوار چینی در خدمت شما عزیزان خواهیم بود.

انواع دیوارها

همچین شما عزیزان میتوانید برای بحث و بررسی مطالب عمرانی و انتشار علم خود در گروه تبادل نظر عمران مبین از طریق لینک زیر عضو شوید.

گروه تبادل نظر و پرسش و پاسخ عمران مبین

در این قسمت سری مقالات، به بررسی پی کنی و پی سازی خواهیم پرداخت.

شما عزیزان میتوانید تمامی قسمت های منتشر شده از این سری مقالات را در لینک های زیر مشاهده نمایید.

سری مقالات اجزا و اجرا ساختمان ها: وسائل ایمنی

سری مقالات اجزا و اجرا ساختمان ها: انواع اسکلت های ساختمانی

سری مقالات اجزا و اجرا ساختمان ها: تجهیز گارگاه

سری مقالات اجزا و اجرا ساختمان ها: تخریب ساختمان و مراحل آن

سری مقالات اجزا و اجرا ساختمان ها: گود برداری و سازه نگهبان

پی کنی و هدف از آن

پس از پیاده کردن نقشه بر روی زمین باید نسبت به انجام عملیات پی کنی یا گودبرداری اقدام نمود پی کنی در ساختمان به دو منظور انجام می شود:

الف) دسترسی به زمین سخت و مقاوم: زیرا بار ساختمان به پی و نهایتاً به زمین منتقل می‌شود و در نتیجه زمین زیر پی باید مطمئن و مقاوم بوده و نشست نکند.

ب) برای محافظت پی ساختمان و جلوگیری از اثرات جوی مانند یخ زدگی و نیروهای جانبی.

پیکر این در زمین هایی که از نظر جنس و مقاومت زمین و نیز

وجود آب های سطحی و عمقی با هم تفاوت دارند، فرق می کند.

ابعاد پی به شرایط اقلیمی بستگی دارد.

یعنی در مناطقی که در زمستان آب و هوای خیلی سرد دارند

یا بارندگی زیاد می‌شود و خطر یخ زدگی برای پی وجود دارد

عمق پی را بیشتر از مناطق معتدل و گرمسیری در نظر می گیرند.

به هر حال در هر شرایط آب و هوایی عمق پی کنی نباید کمتر از ۵۰ سانتیمتر باشد.

پی کنی در انواع زمین ها

با توجه به اینکه نوع زمین خاک در همه جا یکسان نمی باشد،

بنابراین عمق پی کنی در مناطق مختلف، ممکن است متفاوت باشد.

پی کنی در زمینهای دج:

عمق پی کنی در اینگونه زمین ها معمولاً بین ۸۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر و در بعضی موارد ۱۲۰ سانتی متر است.

پی کنی در زمین های دج نسبتا آسان بوده و خطر ریزش

به خصوص در مورد عمق های معمولی بسیار کم است.

اضافه عرض پی برای قالب بندی در این نوع زمین حدود ۱۵ سانتی متر در هر طرف است.

پی کنی در زمین‌های ماسه‌ای:

چون عمل پی کنی در این گونه زمین ها همیشه با خطر ریزش روبروست

) به خصوص اگر زمین مزبور خشک باشد) چنانچه عمق پی کم بوده

و شدت ریزش در آن زیاد باشد،

اصولی ترین و در عین حال ساده ترین روش برای جلوگیری از احتمال ریزش خاک

این است که پی کنی به صورت شیبدار انجام شود

در این موارد زاویه شیب برحسب شدت ریزش حداکثر به ۴۵ درجه افزایش خواهد یافت.

چنانچه شدت ریزش زیاد و عمق پی نیز نسبتاً زیاد باشد پی کنی با شیب عملی و مقرون به صرفه نمی باشد.

در چنین مواردی لازم است گونه‌های پی با چوب بست و با قالب بندی مهار شود.

برای این کار الوارهای به ابعاد تقریبی ۴۰ در سی در ۵ سانتی متر در طرفین پی قرار داده

و به کمک چهار تراش و با بهره گیری از گوه های چوبی، الوارها مهار می شوند.

لازم به یادآوری است که پی کنی در زمین های رسی خشک نیز همانند زمین های ماسه ای است

با این تفاوت که زاویه شیب برای پی کنی حدود ۲۵ تا ۳۷ درجه خواهد بود .

این اختلاف شیب نسبت به زمین های ماسه ای به علت چسبندگی دانه های خاک رس است.

پی کنی در زمین های سنگی:

پی کنی در زمین های سنگی مشکل و انجام آن با وسایل دستی از قبیل بیل و کلنگ امکان پذیر نیست

و باید با ماشین آلات مکانیکی و مته‌های کمپرسوری انجام گیرد.

حداقل عمق پی در زمین های سنگی در مناطق سرد سیر ۷۵ سانتی متر است

ولی در مناطق گرمسیر می توان آن را تا ۵۰ سانتی متر تقلیل داد.

شاید تصور شود زمین سنگی فوق العاده مقاوم است و در این صورت ساختمان نیاز به پی نخواهد داشت.

اما باید دانست عدم وجود پی در ساختمان باعث ناپایدار شدن بنا گردیده

و با کمترین نیروی جانبی به ویژه زلزله‌های خفیف نیز شروع به لرزش خواهد کرد.

پی کنی در زمین های شیب دار:

پیش از شروع هر کار ساختمانی باید محل ساختمان را تسطیح کرد برای این منظور از سه روش استفاده می کند که عبارتند از:

الف) خاکبرداری و خاکریزی: این روش بسیار معمول و متداول است و در صورتی که مقدار خاکبرداری و خاکریزی

حدودا مساوی باشد باعث کاهش هزینه می شود.

ب) خاکبرداری: او برای تسطیح ، باید کلیه خاک های اضافی برداشته شده به محلی خارج از ساختمان برده شود

این روش هزینه حمل خاک را به دنبال خواهد داشت

ولی چون به زمین دست نخورده مقاوم برخورد می‌شود کاری اصولی و صحیح است.

ج) خاکریزی: چنانچه مجبور به خاکریزی باشیم ،

باید با خاک مرغوب که دارای تراکم و دانه بندی مناسب و مقاومت مطلوب نیز هست

این عمل را طبق اصول فنی و با رعایت مرطوب کردن و غلطک زدن خاک در لایه های مختلف انجام داد.

در این موارد باید مقدار تراکم و مقاومت خاک به تایید آزمایشگاه های مکانیک خاک برسد.

پی سازی:

پس از آنکه از وضعیت و مقاومت خاک بر سر ساختمان اطمینان لازم حاصل گردید اکنون زمان ساخت پی آغاز می شود.

پیش از آنکه به بحث انواع پی بپردازیم ابتدا به تعریف پی و کاربرد آن خواهیم پرداخت.

تعریف پی

پی عاملی است برای انتقال بار ساختمان به زمین. این عامل پی یا فوندانسیون نام دارد.

با توجه به اینکه معمولا بار وارده به زمین زیاد است ،

نمی‌توان آن را بدون واسطه و مستقیم به زمین منتقل نمود از این رو از عاملی به نام پی استفاده میشود.

پی سازی

اتخاذ تدابیر لازم و اجرای مناسب آنها به منظور تأمین پایداری هر نوع ساختمان،

برای به وجود آوردن تعادل مناسب بین بنا و زمین در تماس با آن پی سازی نام دارد.

پی باید به گونه‌ای محاسبه و اجرا شود که بتواند تمام وزن ساختمان،

اشیایی که در آن قرار خواهد گرفت و وزن افرادی که در آن رفت و آمد خواهند کرد تحمل نماید(بارهای مرده و زنده).

بر اثر بار وارده،.پی تمایل به خمیده شدن دارد که قسمتهای بالای آن فشزده قسمتهای زیر کشیده می‌شود.

آماده سازی کف پی

قبل از پی سازی باید کف پی را آماده کرد به این معنی که کف پی باید

مسطح و عاری از هرگونه مواد زائد باشد.

بنابراین بایستی نسبت به تسطیح و رگلاژ زمین اقدام نمود.

اجرای بتن مگر

برای پی های بتن مسلح، اجرای یک لایه بتن سبک (بتن مگر- بتن پاکیزگی- بتن لاغر)

به ضخامت حداقل ۵ سانتی متر و حداکثر ۱۰ سانتی متر و عیار ۱۵۰ کیلوگرم سیمان در متر مکعب بتن، الزامی است.

بتن پاکیزگی خطر آلوده شدن بتن پی را به هنگام عملیات بتن ریزی مرتفع نموده

و باعث عدم جذب آب بتن در زمین گردیده و پوشش مناسب میلگردها را تامین می نماید.

قالب بندی

پس از اجرای بتن مگر باید قالب بندی پی انجام شود.

به این منظور می توان از انواع مصالح مانند آجر شوق صفحات فلزی و فایبرگلاس استفاده نمود.

آرماتور بندی

یکی از بخش های بسیار مهم در اجرای پی ها عملیات میلگرد گذاری و آرماتوربندی است.

لذا پس از اتمام قالب بندی باید بر اساس نقشه‌های اجرایی،

میلگردها بریده شده و سپس در محل خود جاگذاری شوند.

در میلگرد گذاری پوشش میلگرد ها بسیار حائز اهمیت هستند.

پوشش میلگرد

در هنگام ساخت پی ها و میلگرد گذاری آن ها باید پوشش میلگردها را رعایت نمود

به این منظور بهتر است از فاصله دهنده استفاده نمود.

فاصله دهنده ها انواع مختلف و کارایی های گوناگونی دارند.

اندازه و ابعاد پی

ابعاد و اندازه طول عرض و ارتفاع پی ها به عوامل زیر بستگی دارد

بارهای وارده از سازه

مقاومت خاک زیر پی

سطح آب های زیرزمینی

ابعاد دقیق پی ها برای سازه های فلزی یا بتنی باید بر اساس محاسبات فنی تعیین شود اما:

طول پی: به اندازه طول دیواری است که روی آن قرار می گیرد.

عرض پی: قدری بزرگتر از عرض دیواری است که روی آن ساخته می شود .

زیرا هر چه سطح پی بزرگتر باشد فشار وارد بر آن کمتر است.

همچنین فرض بر این است که بار وارده به وسیله دیوار بر روی پی،

با زاویه ۴۵ درجه منتقل می‌شود.

به منظور صرفه جویی در مصالح می توان پی را به صورت پله ای یا شیب دار ساخت.

ارتفاع پی: در پی های سنگی بار دیوارها با زاویه حدود ۴۵ درجه بر پی وارد می‌شود

پس با معلوم بودن عرض پی می توان ارتفاع آن را محاسبه کرد.

مثلاً ارتفاع یک پی به عرض ۶۰ سانتی‌متر که قرار است روی دیواری به عرض سی سانتی متر قرار گیرد باید حداقل ۱۵ سانتیمتر باشد.

و با توجه به حدود ۵ سانتیمتر حاشیه ایمنی برای آن ارتفاع پی ۲۰ سانتیمتر خواهد بود.

البته این مقادیر تقریبی است و باید در دقیقه باید بر اساس بار وارده و مقاومت زمین محاسبه و تعیین شود.

عمق پی کنی

به منظور مصون ماندن پی از آسیب پذیری در برابر فشار و ضربه و نیز عوامل طبیعی همچون یخ زدگی،

روی پی باید مقداری پایین‌تر از کف تمام شده ساختمان و کف های مجاور باشد.

به طور کلی عمق پی کنی بستگی به شرایط و موقعیت ساختمان و نیز شرایط اقلیمی دارد

بدین معنی که در ساختمان‌های بزرگ یا موسسات صنعتی که رفت و آمد وسایل نقلیه

و ماشین آلات کارگاهی مانند جرثقیل، لیفتراک و … در آنها وجود دارد،

چون نیروی ضربه ناشی از این ماشین آلات روی پی به مراتب بیش از نیروهای وارد بر ساختمان های معمولی است

لازم است عمقپیکنی بیشتر باشد.

همچنین در مناطق باران خیز و مناطق پر برف و کوهستانی به دلیل طولانی بودن دوره یخبندان

باید عمق پی بیشتر باشد تا از خطر یخ زدگی مصون بماند.

در این مناطق پی کنی تا ۱۲۰ سانتی متر است.

در مناطق معتدل یا گرم برای ساختمانهای معمولی میتوان عمق پیکانی را تا ۵۰ سانتیمتر تقلیل داد.

به غیر از عوامل مذکور عوامل دیگری در تعیین عمق پی کنی موثر هستند که از جمله بالا و پایین بودن سطح آب‌های زیرزمینی و جنس خاک زیر پی است.

پی سازی در زمین شیب دار

در برخی موارد زمین‌ها به طور طبیعی، شیب دارند.

بنابراین قبل از شروع عملیات ساختمانی باید محل ساختمان و خصوصا محل پی ها را تصحیح کرد.

در زمین های  کم شیب فرم پیدا باید به صورت مسطح در نظر گرفت

اما در زمینه‌های با شیب زیاد معمولا پی را به صورت پله ای می سازند

در ساختمان پی های پله ای باید توجه داشت که ارتفاع پله های پی نباید بیشتر از ضخامت بتن پی باشد

و این ارتقاع ها یکنواخت ساخته شوند.

انواع پی از نظر باربری

از آنجا که یکی از بخش‌های بسیار مهم در انتقال نیرو در هر سازه ای، پی یا فوندانسیون می باشد،

باید دانست که شکل و فرم پی ها نیز مهم هستند که بستگی به عوامل زیر دارد:

نیروهای وارد برپی

جنس و مواد تشکیل دهنده پی

مقاومت خاک زیر پی

بدیهی است هر قدر نیروهای وارده بر فونداسیون بیشتر و مقاومت مجاز خاک کمتر باشد،

ابعاد پی ها بزرگتر گردیده و به شکل خاصی درخواهد .

انواع پی ها از نظر باربری و بارهای وارده و میزان مقاومت مجاز خاک بستر و مواد تشکیل دهنده آن عبارتند از:

پی تکی (نقطه ای-منفرد)

همانگونه که اشاره شد ابعاد و اندازه پی تابعی از عوامل سه گانه فوق می باشد

در حالتی که نیرو های وارده بر پی ها کم و مقاومت خاک بستر زیر پی ها زیاد (مناسب) باشد

ابعاد پی ها کوچک شده و به صورت تکی یا منفرد طراحی و محاسبه می‌شوند.

پی های تکی را باید با عناصری به نام شناژ به یکدیگر متصل نمود تا از استحکام بیشتری برخوردار شوند.

همچنین شناژها می‌توانند بخشی از نیروی برشی را نیز تحمل نمایند.

در این حالت هر یک از پی ها فقط نیروی بخش های خاصی از ساختمان را تحمل می کنند.

در صورتی که در اطراف زمین محل احداث ساختمان همسایه وجود داشته باشد،

ستون ها در محل اکس (محور) یا وسط پی قرار نگرفته و ستون با فاصله مناسب از دیواره همسایه (در صورت وجود درز انقطاع) اجرا می‌شود .

اینگونه پی ها را اصطلاحاً پی باسکولی می نامند.

پی نواری

در صورتی که خاک زیر پی نسبتا سست بوده و دارای مقاومت کافی نباشد

و از سوی دیگر نیروهای وارده بر پی ها نیز زیاد باشند،

ابعاد و اندازه پی ها بزرگتر شده، به گونه‌ای در یکدیگر تداخل نموده و تشکیل نوارهای در طول و عرض ساختمان را خواهند داد.

به این نوع از پی ها پی های نواری گفته می شود.

بدیهی است مقدار مصرف میلگرد و بتن در این پی ها از پی های منفرد بیشتر می باشد.

پی گسترده (صفحه‌ای)

در برخی موارد به دلیل بالا بودن سطح آب‌های زیرزمینی و افزایش نیروهای وارد بر پی ها

و مقاوم نبودن خاک، ابعاد و اندازه پی ها به شدت بزرگ شده

به گونه ای که از حالت پی نواری خارج شده و کل سطح زیر ساختمان را در بر می گیرند،

در این حالت بایستی از پی های گسترده یا صفحه استفاده نمود.

معمولاً بتن و میلگرد مصرفی در اینگونه پی ها و همچنین ضخامت آنها بیش از پی های نواری و نقطه خواهد بود.

پی ها در ساختمانهای اسکلت فلزی و اسکلت بتنی، از نوع بتن مسلح بوده

و در صورتی که سازه اسکلت فلزی داشته باشد ستون ها و تیرها فلزی بوده

که به وسیله صفحه ستون به فونداسیون متصل می‌شوند

و در صورتی که سازه اسکلت بتنی داشته باشد، ستونها و تیرهای بتنی بوده

و ستون ها به وسیله میلگردهای ریشه یا انتظار به فونداسیون متصل می گردند.

در این قسمت بحث در مورد پی کنی و پی سازی به پایان رسیده و

در ادامه بحث سری مقالات اجزا و اجرای ساختمان ها در قسمت بعد به بررسی انواع درزهای ساختمانی خواهیم پرداخت.

همانطور که در قسمت قبل اشاره شد، در این قسمت به بررسی تخریب ساختمان و مراحل آن میپردازیم.

شما عزیزان میتوانید قسمت های قبل این سری مقالات را در لینک های زیر مطالعه و بررسی نمایید.

سری مقالات اجزا و اجرا ساختمان ها: وسائل ایمنی

سری مقالات اجزا و اجرا ساختمان ها: انواع اسکلت های ساختمانی

سری مقالات اجزا و اجرا ساختمان ها: تجهیز گارگاه

اولین مرحله اجرا بمنظور شروع عملیات ساخت، تخریب ساختمان است. در صورت وجود مستحدثات در محل اجرا می بایست نسبت به تخریب آنها اقدام نمود.

تخریب ساختمان و انواع آن

به منظور تخریب یک ساختمان، می توان از روش های مختلفی (با توجه به وضعیت و موقعیت شهری ساختمان) استفاده کرد. این روشها عبارتند از:

روش انفجار

استفاده کردن از چاشنی های انفجاری در ساختمان‌های بزرگ یکی از روشهای تخریب به شمار می‌آید.

این روش که باید با دقت و بعضاً با محاسبات لازم و همچنین اطلاع‌رسانی قبلی صورت گیرد،

عموما در محل‌های باز و نسبتاً وسیع صورت گرفته و از سرعت تخریبی بالایی نیز برخوردار می باشد.

روش دستی

یکی از روش‌های معمول در تخریب ساختمان های نسبتاً کوچک استفاده از روش تخریب به روش گام به گام

و به صورت دستی و از بالا و پایین می باشد.

در این روش باید از افراد مجرب استفاده شده و رعایت نکات ایمنی بسیار حائز اهمیت است.

در این روش دسته بندی مصالح و جداسازی آنها امکان‌پذیر بوده و از سرعت کمتری نیز برخوردار می باشد.

روش مکانیکی

روش مکانیکی تخریب معمولا در ساختمان های بتنی مورد استفاده قرار می گیرد.

در این روش به بخش مقاوم ساختمان به وسیله ماشین آلات نظیر پیکور

یا به وسیله ی گوی های سنگین ضربه وارد شده تا محل مورد نظر تخریب گردد.

این روش معمولا با سر و صدای زیادی همراه بوده و باید قبل از شروع عملیات اطلاع رسانی به اهالی صورت گیرد.

مراحل تخریب یک ساختمان

پس از تحویل زمین از سوی کارفرما و در صورت وجود ابنیه در محل اجرای طرح،

پیمانکار موظف است نسبت به آماده سازی و تخریب ساختمان های موجود در محل اجرای کار به شرح زیر اقدام نماید:

مراحل مقدماتی تخریب ساختمان (پیش از تخریب)

قبل از شروع تخریب باید روش تخریب و برنامه ریزی کامل برای انجام کار صورت گیرد.

دستگاه نظارت باید از روش تخریب مطلع باشد.

قبل از شروع کار تخریب موارد زیر باید رعایت گردد:

• با اطلاع و همکاری موسسه مربوطه جریان گاز، آب و سرویس‌های مشابه در ساختمان مورد تخریب باید قطع گردد.
• همچنین باید ساکنین ساختمان های مجاور از زمان قطع تاسیسات و زمان تخریب مطلع باشند.
• برنامه ریزی برای حفظ یا خارج کردن مواد قابل اشتعال و گازها یا کپسولهایی که احتمالا نگهداری و انبار شده باشند.
• برنامه ریزی برای دفع موادی مانند گازهای سمی که ممکن است سلامت افراد را دچار مخاطره سازند.
• انتخاب محلی که باید ضایعات تخریب در آن انباشته شود.
• برنامه ریزی و اقدام برای حفظ ایمنی کارکنان و عابرین از طریق نصب حفاظ و حصار بین محل تخریب و محیط خارج.
• آماده کردن وسایل و ماشین آلات متناسب با روش تخریب همراه با وسایل حفاظتی مناسب با نوع کار.
• در ساختمان های آسیب دیده در اثر سیل، آتشسوزی، زلزله و نظایر آن باید قبل از تخریب

به منظور جلوگیری از ریزش و خرابی ناگهانی، مهار و شمع بندی کافی در قسمت های لازم صورت پذیرد.

تخریب ساختمان

• قبل از تخریب هر ساختمان، پیاده روها و معابر عمومی مجاور، مسدود و یا طوری محافظت شوند

که به کسی صدمه وارد نشود. در صورتیکه از نرده استفاده می شود، این نرده ها باید ایستایی کافی داشته و ارتفاع آنها از ۲ متر کمتر نباشد.

• اگر ساختمانی که تخریب می‌شود بیش از دو طبقه و یا ارتفاع آن از کف پیاده رو بیش از ۸ متر باشد،

در صورتی که فاصله ساختمان از پیاده رو یا معبر کمتر از ۵ متر است باید راهروی سرپوشیده مناسب با تایید دستگاه نظارت ساخته شود.

در موادی که با تشخیص دستگاه نظارت (مهندس ناظر) باید پیاده رو یا خیابان محدود یا مسدود شود باید با موسسات ذیربط هماهنگی لازم صورت گیرد.

در صورتی که ساختمان مورد تخریب از معبر بیش از ۵ متر فاصله داشته باشد می‌توان به جای راهروی سرپوشیده از حصار یا نرده استفاده نمود.

به منظور جلوگیری از خطرات ناشی از سقوط مصالح، اطراف و سقف راهروهای سرپوشیده باید دارای حفاظ کاملی از چوب یا توری فلزی

با ارتفاع حداقل یک متر باشد. حداکثر زاویه این حفاظ نسبت به کف ۴۵ درجه و شیب حفاظ به طرف خارج است.

• در محل ورود و خروج کارگران به ساختمان مورد تخریب باید راهروهای سرپوشیده مناسب ساخته شود.

سقف راه روهای سرپوشیده باید حداقل ۷۰۰ کیلوگرم بر متر مربع فشار را تحمل کنند.

چنانچه قرار است از سقف راهروها برای حمل برخی مصالحاستفاده شود، بایست حداقل ۱۵۰۰ کیلوگرم بر متر مربع فشار را تحمل کنند.

تخریب ساختمان

• قبل از شروع عملیات تخریب باید مدیریت کارگاه جزئیات کار را به دقت مد نظر قرار داده و وظایف افراد را به آنها یادآوری کند.
• در یک کارگاه سازمان یافته که افراد ضوابط ایمنی را رعایت می‌کنند، ضمن آنکه اجرای پروژه سریعتر صورت می پذیرد،

از میزان خطرات ناشی از کار نیز کاسته خواهد شد. مدیریت کارگاه باید هنگام شروع عملیات تخریب

هماهنگی های لازم را با قسمتهای مختلف انجام داده، تمامی ابزار و وسایل و تجهیزات را از لحاظ حفاظتی کنترل نماید.

مراحل عملیات تخریب ساختمان (هنگام تخریب)

برای شروع عملیات تخریب لازم است دستورالعملها و روش اجرایی در سطوح مختلف برای افراد تشریح گردد.

سپس چنانچه عملیات به طریق انفجاری یا کشیدن با کابل انجام می گیرد،

باید همه ابزار، ماشین آلات و تجهیزات کنترل گردد.

تخریب به طریق انفجاری، کشیدن با کابل و یا استفاده از روش‌های ماشینی مستلزم رعایت دستورالعمل‌های خواستی است

که با تایید دستگاه نظارت (مهندس ناظر) قابل اجرا خواهد بود.

در ساختمانهای خواص نظیر کارخانه ها، بیمارستان ها، دودکش ها، منابع آب، نفت و دیگر اماکنی که دارای تسهیلات ویژه هستند

باید قسمت‌های مختلف ساختمان توسط افراد ذی‌صلاح مورد بازدید قرار گرفته و تجهیزات لازم برای تخریب و مقابله با خطرات ناشی از آنها فراهم شود.

همه کارگرانی که در عملیات تخریب شرکت دارند باید به کلاه ایمنی مجهز باشند، با توجه به نوع کار، پیمانکار موظف است دیگر وسایل حفاظتی را نیز در اختیار آنها قرار دهد.

تخریب ساختمان

برای مشاهده و بررسی وسائل ایمنی کارگاه میتوانید از لینک زیر استفاده نمایید.

سری مقالات اجزا و اجرا ساختمان ها: وسائل ایمنی

به علاوه پیمانکار باید اقداماتی برای ممانعت از خط آتش سوزی، انفجار، تجمع و نشت گاز و نظایر آن معمول دارد.

در عملیات تخریب صرف نظر از اینکه چه روشی برای تخریب انتخاب شده باشد، رعایت نکات زیر ضروری است:

• از آنجا که تخریب غالباً در مجاورت معابر صورت می‌گیرد و این مناطق محل عبور مردم هستند،

باید از نرده یا تورهای حفاظتی که ارتفاعشان کمتر از ۲ متر نباشد استفاده شود.

• راههای ورودی کارگران در خارج از ساعات کار باید مسدود شود.

به علاوه در خارج از ساعات کار باید نردبان ها برداشته و در جای مناسب گذاشته شود.

• جایی که محل ریزش ضایعات است نباید به عنوان راه اصلی مورد استفاده واقع گردد.
• هنگام تخریب باید دقت کرد تا احیانا چیزی از وسایل الکتریکی و یا تأسیساتی دفن نشود.
• برای تامین برق کارگاه به صورت موقت باید از ولتاژ کم استفاده شود و همراه آن

سیستم اتصال زمین برای ایمنی بیشتر به کار رود. برق را می توان از طریق ژنراتور و یا منبع اصلی به دست آورد.

تخریب ساختمان

• در جایی که احتمال وجود سرب مطرح است مانند رنگ های حاوی سرب و یا لوله های فاضلاب و …،

باید هنگام کار دقت کافی به عمل آید.برای افرادی که کار تخریب را به عهده دارند باید لباس‌های مناسب،

تهویه مناسب و تجهیزات پزشکی برای مقابله با خطر احتمالی مهیا باشد.

• در محل‌هایی که آلوده به مواد رادیواکتیو، گازهای سمی و یا سایر مواد مضر برای سلامتی است، باید احتیاط‌های ویژه صورت پذیرد.
• جایی که روشهای مکانیکی برای تخریب به کار می‌رود باید مراقبت شود

که قسمتهای باقیمانده حاصل از تخریب در وضع پایداری باشد، اگر لازم باشد باید پایه‌های اطمینان به طور موقت نصب شوند.

• اگر قسمتهایی از ساختمان یا سازه قرار است قبل از به کار بردن دیگر روشها به روش دستی حذف شوند،

باید مسئله ایمنی راه ها و سکوهای موجود مورد توجه قرار گرفته و جایی که ضایعات ریخته میشود محدود شده باشد.

• قسمتهایی سازه که در پایداری آن ایفای نقش می‌کند باید به طور حساب شده خراب شوند
• ضایعات باید طوری انبار شود که در کفها اضافه بار ایجاد نشود و از اعمال فشار افقی به دیوارها پرهیز گردد،

حتی الامکان باید مصالح حاصل از تخریب در سطح زمین ریخته شود.

• باید ترتیبی اتخاذ شود تا ضایعاتی که ریزش می‌کند برای افراد خطر نداشته باشد و به دیگر اعضا سازه نیز اصابت نکنند.
• هنگام تخریب باید بار مرده ساختمان کاهش یا حذف شود، پوششها، کفها و دیوارها باید قبل از شروع تخریب قابهای ساختمان حذف شود.
• تخریب ساختمانهای بلند مسلزم رعایت مقررات ویژه‌ای است.

مثلا در تخریب دودکشها و یا سایر ساختمان های بلند و باریک باید محوطه ای

به شعاع یک و نیم برابر ارتفاع بنا محصور و در صورت نیاز به تخلیه یا پاکسازی محوطه به مقامات مسئول اطلاع داده شود.

تخریب ساختمان

• راه های موقتی که برای عبور افراد و وسایل نقلیه در نظر گرفته می شود

باید با استفاده از علائم ویژه و روشنایی کافی از ایمنی لازم برخوردار باشد،

به علاوه باید با استفاده از نرده های محافظتی یا محافظ مناسب دیگر از ریختن ضایعات و نخاله ها جلوگیری به عمل آید.

• وقتی دو یا چند پیمانکاردر محل حضور دارند، هماهنگی لازم بین پیمانکاران ضروری است.
• کارکنان باید به طور کامل آموزش دیده و به کار آنها نظارت شود.
• مصالح تلف شده و نخاله ها نباید پرتاب شوند مگر اینکه پرتاب از داخل کانالهای چوبی یا فلزی انجام گیرد.

جایی که کنترل پایین افتادن مصالح عملا میسر نباشد باید

با استفاده از نرده و با نصب علائم هشدار دهنده و گذاشتن نگهبان احتیاطهای لازم صورت پذیرد.

• چوب، تیر و یا مصالحی که انتقال آنها مخاطره‌آمیز است باید با ایمنی کامل و نفرات مجرب جابجا شود.
• شیشه های موجود در ساختمان باید قبل از تخریب از قاب خود جدا و در جای مناسبی انبارشوند

و مصالح مفیدی که از تخریب حاصل میشود، باید به طور مرتب تفکیک و جدا از یکدیگر چیده شوند.

درها و پنجره های فلزی و یا چوبی نیز باید با دقت از جای خود خارج و انبار گردند.

تخریب ساختمان

• تخریب باید از بالاترین طبقه شروع و به سمت پایین طوری ادامه یابد که قبل از تخریب هر طبقه

تمامی مصالح از تخریب طبقه بالاتر برداشته و در محل مناسب انبار شود، به طوری که کفها اضافه بار نداشته باشند

و فشار افقی نیز به دیوارها وارد نشود.حتی الامکان باید مصالح در سطح زمین ریخته شود.

• ماشین ها و وسایل نقلیه مربوط به کار باید به وسیله افراد آموزش دیده و ماهر هدایت شوند.

این افراد باید ۱۸ سال و یا بیشتر سن داشته باشند و کار آنها مورد نظارت قرار گیرد.

• هنگام تخریب باید امکان تهویه محل وجود داشته باشد، به طوری که افراد برای تنفس دچار مشکل نشوند.

اگر در فضا گرد و غبار، بخار، گاز، دود و … حاصل از تخریب جمع گردد باید از رسپیراتور (نوع ماسک حفاظتی) و یا وسایل مشابه استفاده شود.

• تضعیف سازه برای تخریب اصولا عمل از پیش برنامه ریزی شده ای است

که باید آثار احتمالی آن روی سازه مورد تجزیه و تحلیل واقع شده باشد

تا بدین وسیله اطمینان حاصل شود که اعضا و قطعات باقیمانده استحکام لازم برای مقابله

با باد و یا بارهای ضربه ای را تا زمان واژگون شدن داشته باشند. برش و تضعیف اعضای سازه باید از قسمت های حساب شده ای شروع شود.

تسطیح و محوطه گودبرداری و زهکشی (پس از تخریب)

پس از اتمام عملیات تخریب و چنانچه محوطه کارگاه دارای پستی و بلندی های زیادی باشد

به نحوی که مانع از شروع اجرای عملیات گردد، پیمانکار باید با نظر دستگاه نظارت (مهندس ناظر)

نسبت به تسطیح محوطه تا تراز مورد نظر و پاک کردن آن اقدام نماید.

گودبرداری محل سازه ها باید با توجه به نکات ایمنی و حفاظت از ساختمان های موجود همجوار

و دستورالعمل‌های شهرداری و وزارت مسکن صورت گیرد و تدابیر لازم هنگام گودبرداری ها

در حین عملیات ساختمانی در مورد حفاظت ساختمان های مجاور اتخاذ گردد.

چنانچه محل اجرای پروژه در محدوده شهرها و در نقاط مسکونی باشد

پیمانکار باید نسبت به ایجاد دیوارهای موقت جداکننده محل کارگاه در سواره روها اقدام نموده

و شرایط ایمن سازی محوطه را برای عبور عابرین وسایل نقلیه کاملا فراهم نماید.

کنترل و هدایت آب های سطحی الاعرضی به داخل گودها و محل حفاری ها

باید با نظر دستگاه نظارت و بر اساس ضوابط مندرجات قرارداد و سایر ضوابط قانونی در پروژه های شهری صورت گیرد.

در تصویر بالاریزش ساختمان مجاور به دلیل عدم رعایت نکات ایمنی اتفاق افتاده است.

پر کردن چاه ها، قنوات و قطع اشجار

پر کردن چاه های آب و فاضلاب و قنوات متروکه  که در محوطه عملیاتی پروژه واقع شده اند ضروری است.

نحوه اجرای عملیات زیر نظر دستگاه نظارت صورت خواهد گرفت.

پاک کردن محوطه از ریشه درختان باید با نظر دستگاه نظارت صورت گیرد.

به طور کلی لزوم قطع اشجار باید قبلا به تصویب کارفرما رسیده باشد .

جمع آوری درختان و ریشه ها و برداشت خاک های زراعی تا عمق خواسته شده

و تخلیه آن ها به نقاط مشخص، طبق دستور دستگاه نظارت خواهد بود.

ممنون از این که در این قسمت ار سری مقالات اجزا و اجرا نیز همراه ما بودید

در قسمت بعد از این سری مقالات به بررسی مرحله گودبرداری و سازه نگهبان خواهیم پرداخت.