ساختار شکست کار ( WBS )

در روند مدیریت پروژه ، تهیه صحیح ساختار شکست کار یکی از مهمترین عواملی است که باعث موفقیت
مدیریت پروژه می شود.

اینکه مدیر پروژه در ابتدا ، ساختار شکست صحیحی را گردآوری کند ، به صورتی که تمام کار های پروژه
را شامل شود و همچنین فعالیت اضافی نیز نداشته باشد می تواند در ادامه باعث درک بهتر از روند پروژه
شده و همچنین باعث شود تا پیشبینی درستی از هزینه و زمان انجام پروژه داشته باشد.

ساختار شکست کار را به اختصار با WBS نمایش می دهند که مخفف معادل انگلیسی آن ، یعنی
Work Breakdown Structure می باشد.

نمای شماتیک ساختار شکست کار به صورت زیر است:

ساختار شکست کار

البته ساختار شکست کار را ، می توان همانند تصویر زیر هم به صورت نمودار و هم به صورت فهرست
تهیه کرد.

ساختار شکست کار

WBS در واقع سندی است که نحوه و چگونگی تقسیم و تجزیه شدن پروژه ، به عناصر و اجزای تشکیل
دهنده آن را نشان می دهد.

ساختار شکست کار های پروژه ، شامل سطوح متعددی می شود ، که همیشه در بالاترین سطح آن ،
خود پروژه قرار می گیرد.

عناصر موجود در هر سطح ( به استثنای سطح اول ) اجزای مربوطه و تشکیل دهنده عنصر سطح بالاتر
از خود را نشان می دهند.

سطوح بعدی این ساختار ، شامل بسته های کاری یا Work packages می شوند که نتیجه فعالیت های
زیرین خود می باشند و آن ها را گروه بندی می کنند و همچنین تحویل دادنی های پروژه را مشخص می کنند.

عناصر آخرین سطح ساختار شکست را که دیگر به اجزا و قطعات دیگری قابل تفکیک نیستند ، اصطلاحا
فعالیت می نامند.

این مطلب را نباید از دست بدهید :  ۱۰ نکته برای موفقیت در مدیریت پروژه

رویکرد های ایجاد ساختار شکست کار

به صورت کلی دو رویکرد در ایجاد ساختار شکست کار وجود دارد :
۱- رویکرد بالا به پایین
۲- رویکرد پایین به بالا

در رویکرد بالا به پایین ، مدیران پروژه با دانشی که دارند، خود پروژه را در سطح اول قرار می دهند و
سپس آن را به بسته های کاری کوچک تری تقسیم می کنند و سطح دوم ساختار شکست را ایجاد
می کنند.

به همین صورت دوباره هر بسته کاری را در چند مرحله تجزیه می کنند تا به سطحی برسند که دیگر
عناصر آن قابل تجزیه نباشند. یعنی پروژه را آن قدر تجزیه می کنند تا فعالیت های آن آشکار شوند.

در رویکرد پایین به بالا درست برعکس حالت قبل عمل می شود، یعنی ابتدا فعالیت ها شناسایی
شده و سپس دسته بندی می شوند تا به سطح پروژه یعنی سطح اول برسند.

هرکدام از این دو رویکرد می تواند در پروژه به خصوصی مفید واقع شود.

یک توصیه مهم

یک مدیر پروژه قرار نیست با تمام جزئیات پروژه ای که قرار است مدیریت کند ، از قبل به صورت صد در صد
آشنایی کامل داشته باشد.

پس مدیری که با پروژه ای که قرار است مدیریت کند آشنایی ندارد چه باید کند؟

پاسخ خیلی ساده است باید از افراد متخصص هر بخش سوال بپرسد تا آگاهی کافی را به دست بیاورد.

در تهیه WBS نیز باید اینچنین عمل کرد ، اگر از عناصر ، اجزای تشکیل دهنده و فعالیت های پروژه به صورت
کامل اطلاع ندارید ، حتما از افراد متخصص و تیم پروژه کمک بگیرید تا بعدا به مشکل برنخورید.

در روند مدیریت پروژه ، تهیه صحیح ساختار شکست کار یکی از مهمترین عواملی است که باعث موفقیت مدیریت پروژه می شود. اینکه مدیر پروژه در ابتدا ، ساختار شکست صحیحی را گردآوری کند ، به صورتی که تمام کار های پروژه را شامل شود و همچنین فعالیت اضافی نیز نداشته باشد می تواند در ادامه باعث درک بهتر از روند پروژه شده و همچنین باعث شود تا پیشبینی درستی از هزینه و زمان انجام پروژه داشته باشد. ساختار شکست کار را به اختصار با WBS نمایش می دهند که مخفف معادل انگلیسی آن ، یعنی Work Breakdown Structure می باشد. نمای شماتیک ساختار شکست کار به صورت زیر است:
ساختار شکست کار
البته ساختار شکست کار را ، می توان همانند تصویر زیر هم به صورت نمودار و هم به صورت فهرست تهیه کرد.
ساختار شکست کار
WBS در واقع سندی است که نحوه و چگونگی تقسیم و تجزیه شدن پروژه ، به عناصر و اجزای تشکیل دهنده آن را نشان می دهد. ساختار شکست کار های پروژه ، شامل سطوح متعددی می شود ، که همیشه در بالاترین سطح آن ، خود پروژه قرار می گیرد. عناصر موجود در هر سطح ( به استثنای سطح اول ) اجزای مربوطه و تشکیل دهنده عنصر سطح بالاتر از خود را نشان می دهند. سطوح بعدی این ساختار ، شامل بسته های کاری یا Work packages می شوند که نتیجه فعالیت های زیرین خود می باشند و آن ها را گروه بندی می کنند و همچنین تحویل دادنی های پروژه را مشخص می کنند. عناصر آخرین سطح ساختار شکست را که دیگر به اجزا و قطعات دیگری قابل تفکیک نیستند ، اصطلاحا فعالیت می نامند. رویکرد های ایجاد ساختار شکست کار به صورت کلی دو رویکرد در ایجاد ساختار شکست کار وجود دارد : ۱- رویکرد بالا به پایین ۲- رویکرد پایین به بالا در رویکرد بالا به پایین ، مدیران پروژه با دانشی که دارند، خود پروژه را در سطح اول قرار می دهند و سپس آن را به بسته های کاری کوچک تری تقسیم می کنند و سطح دوم ساختار شکست را ایجاد می کنند. به همین صورت دوباره هر بسته کاری را در چند مرحله تجزیه می کنند تا به سطحی برسند که دیگر عناصر آن قابل تجزیه نباشند. یعنی پروژه را آن قدر تجزیه می کنند تا فعالیت های آن آشکار شوند. در رویکرد پایین به بالا درست برعکس حالت قبل عمل می شود، یعنی ابتدا فعالیت ها شناسایی شده و سپس دسته بندی می شوند تا به سطح پروژه یعنی سطح اول برسند. هرکدام از این دو رویکرد می تواند در پروژه به خصوصی مفید واقع شود. یک توصیه مهم یک مدیر پروژه قرار نیست با تمام جزئیات پروژه ای که قرار است مدیریت کند ، از قبل به صورت صد در صد آشنایی کامل داشته باشد. پس مدیری که با پروژه ای که قرار است مدیریت کند آشنایی…

محمد شکری

محمد شکری هستم، مدیر سایت عمران مبین، من در رشته مهندسی عمران تحصیل کردم و در گرایش مدیریت ساخت ادامه تحصیل دادم و الان به طور تخصصی در زمینه تحلیل و طراحی ساختمان و مدیریت ساخت فعالیت میکنم. خوشحالم که توانستیم با تشکیل گروه عمران مبین خدمتی به شما عزیزان ارائه کرده باشیم.

نمایش تمام نوشته ها
0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *